เยี่ยมชมผลงานนักเขียน
ไม่ได้ถือไว้ที่มือ
หากแต่ถือไว้ที่ใจ
วัยเยาว์อุ้มเอาไว้
ครั้นเติบใหญ่ใจห่วงหา
ไม่ได้กอดไว้แนบอก
แต่กอดกกในอุรา
ความรักความเมตตา
ของมารดามิเหือดหาย
ไม่ได้ป้อนข้าวป้อนน้ำ
แต่เช้าค่ำห่วงมิวาย
อยู่ดีกินดีไหม
ใครเล่าใครคอยจัดหา
ไม่ได้ดูแลใกล้ชิด
แต่ดวงจิตชิดลูกยา
ดับดิ้นดินกลบหน้า
จิตมารดายิ่งอาลัย
นี่แหละรักของแม่
ยิ่งใหญ่แท้แน่กว่าใคร
ลูกเต้าจำเอาไว้
เร่งชดใช้ทดแทนคุณ
ป.ล. ครบหกปีที่สิ้นแม่
(21.9.61)
ทุกวันคงไม่ใช่วันที่ดี
ถ้าวัดกันที่การมีโชค
แต่ถ้าอยู่อย่างเข้าใจโลก
ทุกวันคือโชคที่มี
โชคดีที่ได้ตื่นมา
รับแสงสุริยารังสี
ยังมีเวลาทำดี
ให้ชีวิตมีราคา
เพราะมีบางคนไม่ตื่น
ไม่ผ่านค่ำคืนตื่นเห็นฟ้า
มาเห็นแสงงามยามทิวา
และหมดเวลาทำดี
พึงใช้โชคดีที่ได้
ทุกเช้าวันใหม่ให้เต็มที่
ด้วยการเร่งทำกรรมดี
ก่อนที่โชคดี....ไม่มีมา
(20.9.61)
แม้กายยังไม่สุข
แต่อย่าทุกข์ที่หัวใจ
ครองตนคนเรียบง่าย
สุขเกิดได้ในทุกวัน
ก้าวเดินถูกวิถี
ชีวิตนี้ก็สุขสันต์
ทรัพย์สินเงินทองนั้น
ซื้อสวรรค์ได้อย่างไร
แม้กายยังไม่สุข
แต่อย่าทุกข์ที่หัวใจ
มองโลกมุมใหม่ใหม่
สุขเกิดได้ไม่ยากเย็น
(19.9.61)
น้ำค้างบนใบหญ้า
ระยิบตาครารุ่งสาง
แต่ครั้นฟ้าสว่าง
กลับเลือนลางมลายสิ้น
แต่น้ำค้างบนใบหญ้า
ก็มีค่าต่อผืนดิน
ก่อนอันตรธานสิ้น
พืชคลุมดินก็ชื่นใจ
ชีวิตของคนเรา
นั้นยืนยาวเป็นไหนไหน
ครั้นดับลับสูญไป
เหลืออะไรให้แผ่นดิน
(18.9.61)
อัศจรรย์ของการกอด
เพื่อถ่ายทอดกำลังใจ
ทั้งสองฝ่ายให้และได้
กำลังใจไปพร้อมกัน
อัศจรรย์ของการกอด
เพื่อถ่ายทอดความผูกพัน
เป็นสื่อรักอันสร้างสรรค์
การผูกพันกันด้วยใจ
อีกอ้อมกอดของพ่อแม่
จากรักแท้อันยิ่งใหญ่
คือปราการป้องกันภัย
คุ้มลูกให้พ้นภัยพาล
อัศจรรย์ของการกอด
คือถ่ายทอดและสื่อสาร
จากห้วงลึกจิตวิญญาณ
ที่เชื่อมผ่านการกอดเอย
(17.9.61)
ขยับขยายบ้านกลอน Thaipoem ไปสู่แฟนเพจในเฟซบุค ให้เป็นอีกห้องเล็กๆ ที่เพื่อนๆ สามารถเข้ามาพูดคุยแลกเปลี่ยนกลอนดีๆ คำคมโดนๆ ได้ง่ายยิ่งขึ้น
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยกันให้คะแนนกลอน
