เข้าสู่ระบบแบบใหม่ / สมัครสมาชิก
ชาวนา
สามัคคีคือพลัง
สัตว์มันยังรู้จักรักพวกพ้อง
ไทยพี่น้องฆ่ากันมันน่าหัว
ใครผิดถูกใครต่ำคงรู้ตัว
จงใช้หัวสมองตรองตรึกเอา
ธรรมชาติสร้างสมองสองมือให้
เพื่อจะได้ใช้งานผ่านโง่เขลา
รู้ผิดชอบชั่วดีที่ตัวเรา
มิใช่คอยให้เขาตะพายพา
สัญชาติสัตว์ย่อมกัดไม่ยอมปล่อย
ทุกหย่อมหญ้าจึงพลอยยับเยินหนา
ทั่วทุกแคว้นแดนดินถิ่นพนา
อนิจจาถูกผิดถูกบิดเบือน
แผ่นดินไทยของเราเราต้องรัก
เราพิทักษ์ด้วยชีวินเสมอเหมือน
เอกราชชาติไทยไม่ลบเลือน
เลือดทาเปื้อนแผ่นดินถิ่นเมืองไทย
ตรองดูเถิดท่านที่มีสมอง
เผ่าพี่น้องผองเราอย่าหลับใหล
หากปล่อยไว้นานเนิ่นจนเกินไป
ผืนดินไทยฤาจักเหลือเศษธุลี
แก้วประเสริฐ
** สุดสิ้น **
ถึงจะสิ้นพสุธาฟ้าสมุทร
มิอาจหยุดยับยั้งเรียกรั้งหา
สิ่งที่รักหักสิ้นโรยจินต์ลา
สิเน่หาอย่างไรขอไม่คืน
อดีตเก่าอาวรณ์วอนเว้าเพรียก
อย่ามาเรียกย้อนกลับสุดนับฝืน
แม้นจะงามร่ำรวยยั้งสวยยืน
มิอาจฟื้นคืนกลับต่อสิ่งปอง
ขอเป็นสุขเถิดหนอต่อหัวใจ
กับชู้ชายใฝ่ฝันครั้นสนอง
ปองสิ่งรักสมสู่เคียงคู่ครอง
อย่ามาต้องคืนกลับลับขอลา
แม้นเคยอยากมีฝันอันแช่มชื่น
สร้างระรื่นผ่านกาลวันเสน่หา
คงเหลือเยี่ยงหอมรินกลิ่นโรยลา
ผ่านตรึงตาซาบซึ้งกึ่งรัญจวน
จำได้ไหมสิ่งขอต่อความรัก
ใครเล่าหักหมดสิ้นระรินผวน
ล้วนกำเริบเอิบสานสิ่งอบอวล
วังวนป่วนมิค
1009
3
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยกันให้คะแนนกลอน