ฟ้ามึดครึ้ม ทึมเทา เคล้าเงาฝน โปรยสายชล คดเคี้ยว เชี่ยวลึกไหล ม่านเม็ดฝน พรมพรำ ชุ่มฉ่ำไอ กระทบใจ คว้าดาว พราวฟ้าคราม คอย คอย คอย เฝ้าคอย น้อยใจนัก นึกทึกทัก ตามดาว เฝ้าทวงถาม รอ รอ รอ ผ่านแล้ว แก้วตางาม สุดนิยาม เหมาะสม ขื่นขมใจ ขวัญเอย..ขวัญจงอยู่ คู่ฟ้านี้ ปลอบชีวี รอทิวา ฟ้าสวยใส เหมือนทิ้งขว้าง เคว้งคว้าง ร้างราไกล รอวันใหม่ โอบเอื้อ เกื้อการุณย์ ฟ้าหลังฝน บนถนน แห่งดวงดาว สุกสกาว พราวระยิบ กระพริบหมุน เฝ้ามองฟ้า คอยดาว พราวละมุน ไม่ค้ำจุน หนุนนำ คนกรำงาน โลกนี้หมุน วนเวียน แกนเอียงเฉ น่าสนเท่ห์ ทวนคำ ลำนำขาน ยุติธรรม ฤาร้าง ตามตำนาน ผ่านเลยผ่
912
9
0
สุนทรภู่และแม่จันซึ่งตั้งครรภ์จวนคลอดแล้ว ได้อพยพเดินทางจากเพชรบุรีกลับเข้ามายังกรุงเทพฯ โดยเข้าไปหาเจ้านาย (เจ้าครอกข้างใน) และญาติผู้ใหญ่ที่ทั้งสองเห็นว่า คลายความโกรธลงบ้างแล้ว เพราะเวลาล่วงเลยมานานมากแล้ว และคงเห็นว่าแม่จันกำลังมีครรภ์ใกล้คลอดเต็มทีด้วย ทำให้ได้รับการอภัยและความเมตตาตามสมควรจากเจ้านายและญาติผู้ใหญ่ หนูพัด ซึ่งเป็นบุตรคนแรกของสุนทรภู่ได้ถือกำเนิดในต้นปี พ.ศ. 2363 นี้เอง สามสิบห้าพรรษานี้ภู่มีบุตร ผิวผ่องผุดเพื่อพ่อแม่ชะแง้เห็น เฝ้าฟูมฟักพิทักษ์เลี้ยงเพียงใจเย็น แม้ลำเค็ญไม่รำคาญสำราญกัน ตั้งชื่อไว้ให้บุตรสุดประเสริฐ หลังกำเนิดเกิดได้ไม่เหหัน ชื่อหนูพั
748
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยกันให้คะแนนกลอน