เมื่อเหตุผลถูกพรากจากสมอง เรื่องสยองมีให้ดูอยู่ทุกที่ เมื่อฝูงเปรตถือดาบคาบพระคัมภีร์ มายืนชี้บอกพวกมึงหนักแผ่นดิน

มิ่งขวัญสั่งเบียร์ไทยแท้แก้หนี้สิน อนุทินคล้ายยาเส้นเน้นเข้มข้น พอไพบูลย์พูดอีกทีนี่ชอบกล มันสับสนแสนเลอะเลือนเหมือนเมากาว

‘ตาสว่าง’ คืออะไรไม่เคยสน เพราะทุกคนมีเรื่องสุขทุกข์ปนเศร้า ใครมืดบอดช่างปะไรใช่เรืองเรา รู้แค่เขา ‘ตาสว่าง’ ผัวนางมี

บัดนั้นคือความจริงสิ่งที่เน้น บัดซบเหมือนขายของเล่นเห็นกันอยู่ บัตรมาช้าบ้างหายบ้างอย่างที่รู้ บัดนี้กูที่โคตรโกรธต้องโทษแมว

นี่งานรัฐบาลไทยมิใช่หรือ ซึ่งก็คือวางแผนการสานคุณค่า นโยบายคุ้มทุกทุนหมุนเงินตรา เพื่อประโยชน์แก้ปัญหาประชาชน

โรงพยาบาลทั่วไทยพอไหมหนอ หากมัวรอดาราแห่กันอีกหน แล้วแจกเงินเที่ยวพันห้าสาละวน เราจะทนมีรัฐไว้ทำไมกัน