ณ ราตรี นี้เรา แสนเศร้าสร้อยนั่งเหม่อลอย มองฟ้า เวลาค่ำตะวันลับ แล้วฟ้า พามืดดำทุกถ้อยคำ ย้ำเตือน มิเลือนลา อยากบรรเลง เพลงเศร้า ที่เหงาหงอยให้ล่องลอย ถึงใคร ที่ใฝ่หานับปีเดือน เลื่อนไป หลายครั้งครามิหวนมา เยี่ยมยล คนที่คอย เพลงราตรี นี้มัน กลั่นจากอกที่ซ้ำฟก เจียนว่า น่าถดถอยเนื้อความเศร้า เหงาผสม ฝากลมลอยบอกว่าน้อน ใจเปลี่ยว ที่เดียวดาย แม้ว่าไร้ ใครฟัง ก็ช่างเถิดทุกอย่างเกิด เพียงผู้ รู้ความหมายหลายร้อยพัน นั้นยาก หากทำนายแล้วสุดท้าย หายลับ กับเวลา
หน้าส่วนตัว
วันเกิดสมาชิก
สมาชิกใหม่
สมาชิกเขียนเยอะ
1175
3
